Rondleiding Garnwerd.
Voor dinsdag 10 september had het bestuur als activiteit een rondleiding in Garnwerd bedacht. Voor sommigen een bekend dorp, voor anderen – waaronder de schrijver van dit verslag – volslagen onbekend terrein.
We werden vanaf half twee verwacht in “Garnwerd aan Zee’, een restaurant aan het Reitdiep.
Even na genoemd tijdstip was het restaurant – of eigenlijk de Harbourzaal – in een mum van tijd gevuld met oud-medewerkers en introducés van ’t grode zaikenhoes.
Volgens het programma zouden we worden ontvangen met koffie/thee en gebak. Koffie en thee waren er wel, maar geen gebak. Zouden ze ons een poets hebben gebakken?
Nou, dat bleek gelukkig mee te vallen. De ‘aan- en afvoertroepen’ zorgden voor aanvullling van de voorraad en iedereen kon genieten van de beloofde traktatie.
Om even voor twee heette voorzitter Rob Funcke ons welkom. Hij lichtte een en ander toe en wees ons er o.a. op, dat het toegezegde ‘onbeperkt drinken’ alleen gold tijdens het borreluurtje. “Het is dus niet de bedoeling dat we hier vanavond nog zitten. “
Aan het eind van zijn openingswoord had Rob nog een bijzonderheid.
“In de afgelopen weken hebben we ons 500elid bij kunnen schrijven; we willen dit dan ook niet ongemerkt voorbij laten gaan. Het gelukkige feit doet zich voor, dat de persoon in kwestie hier vanmiddag aanwezig is!”
De spanning was bij de aanwezigen van het gezicht af te lezen…..
Om een lang verhaal kort te maken, ene mevrouw Gerda X., uit privacy-overwegingen noemen we haar achternaam niet (de werkelijke reden is dat ondergetekende haar achternaam niet meer weet!), was de gelukkige. Ze had voorzitter Rob al spannende minuten bezorgd, want ondanks aanmelding, leek ze niet aanwezig te zijn! Gelukkig kwam ze in blessuretijd toch nog binnen…. Ze kreeg als presentje een fles wijn overhandigd.
Na een 2e(of 3e!) bakje koffie waren we aan de rondleiding toe. We werden in 4 groepen verdeeld, 3 groepen van 20 personen en 1 groep van 17 personen. Een flitsende rekensom leerde dat we dus met 77 personen aanwezig waren.
Nadat de eerste groep onder leiding van een gids was vertrokken, volgden de andere groepen met tussenpozen van 5 minuten.
We troffen het geweldig met het weer: een lekker zonnetje, maar niet te warm.
De gids van onze groep, begon z’n verhaal met te vertellen wat de gidsen met de opbrengsten van de rondleidingen deden. Hij vertelde dat ze ruim 20x per jaar een rondleiding gaven en dat daarvoor 5 gidsen beschikbaar waren. Rond de kerst was het “potverteren” in het restaurant. Soms was de pot te goed gevuld, waardoor ze “gedwongen” waren ergens anders ‘iets groters’ te doen, want de pot moest wel leeg….
Onze gids vertelde boeiend over de geschiedenis van Garnwerd: Over het recht graven van de oude Hunze in 1629, waardoor Garnwerd aan de scheepvaartroute tussen Hanzestad Groningen en de zee kwam te liggen. Over de oude korenmolen, die in 1851 werd gebouwd. Bij z’n verhaal over de boeldagen die werden gehouden om sloophout van schepen te kopen, toverde hij een hele bijzondere uitspraak uit de hoge hoed: “De mensen kwamen van heinde en ver uit de buurt. “ Verder vertelde hij over café Hammingh, dat vroeger ook een veerpont exploiteerde. Café Hammingh is een bekende naam geworden en is de jaren door een trekpleister gebleven.
Al wandelende door Garnwerd bezochten we een expositie, kwamen we langs de smalste straat van Nederland waar nog autoverkeer is toegestaan.
We gooiden “een blik” in de kerk waar destijds een groot orgel werd ingebouwd. Ook aan dit orgel wist onze gids een boeiend verhaal te koppelen.
Langs appel- en perenbomen, langs druivenranken die tegen huizen opgroeiden en andere bezienswaardigheden, kwamen we uiteindelijk bij het restaurant terug.
Daar kregen we pas in de gaten dat het al na 4 uur was! Een compliment voor de gids!
Onder applaus namen we afscheid van hem.
In het restaurant werden we nog getrakteerd op een hapje en een snapje, of beter, op koude en warme hapjes en – al dan niet – alcoholische snapjes. We lieten het ons goed smaken.
Tegen half zes namen de meesten afscheid. Het was weer zeer de moeite waard geweest.
We hopen elkaar weer te zien op 29 oktober, bij het draaien van de natuurfilm.
Henk Das