31 oktober: De stille kracht van de Drentse natuur.

Het bestuur was er niet helemaal rustig op…..Was het niet beter geweest om van tevoren een inventarisatie te maken van het aantal mensen dat deze film graag wilde zien? Zou de zaal wel groot genoeg zijn?

Twee jaar geleden maakten we, in UMCG-seniorenverband, voor het eerst kennis met de filmmakers Henk Bos en Janetta Veenhoven. Zij vertoonden toen voor ons het eerste deel van een drieluik, de film: ‘In het land van de Drentsche Aa’. Als locatie hadden we toen lokaal 16, een zaal voor 80 mensen, waar we uiteindelijk met maar liefst 104 personen inzaten! Met dat beeld voor ogen gingen we deze keer voor de Rode zaal, goed voor zo’n 150 plaatsen.

En wat bleek: spieker op kop! Zo’n 145 belangstellenden zaten vol spanning te wachten op de dingen die zouden gaan gebeuren.

Nadat voorzitter Tymen Wierstra de aanwezigen hartelijk welkom had geheten, in het bijzonder het filmmakersechtpaar, kreeg Henk Bos het woord. Hij vertelde dat ‘De stille kracht van de Drentse natuur’ de tweede film is van een drieluik. Henk leidde deze in 2010 gemaakte film kort in, zo nu en dan aangevuld door Janetta. De intentie van hun filmen is: de natuur te genieten, mee te maken, te beleven en een redelijk beeld te geven van een stuk natuur dat je niet kent. Na gezegd te hebben dat de film ca 1½ uur zou duren en dat er na 50 minuten een pauze zou worden ingelast, gingen de lichten uit en de spot aan……

We kregen prachtige beelden te zien van de beekdalen van de Drentsche Aa en van de meer naar het oosten gelegen Hunze. Indrukwekkende stukjes natuurschoon waarin tal van dieren zich voort bewogen. We zagen prachtige vogels in allerlei kleuren en maten, jonge vossen die speels over elkaar heen dartelden, adders, die al zonnebadend door elkaar krioelden, bevers die burchten met verdiepingen (lagen) hadden gebouwd en nog veel meer.

Ook bijzonder was, dat in de film een oude man in beeld verscheen. Hij ging op de grond zitten in de buurt van het water. Hij zette z’n bril af en begon deze op te poetsen. Door het meekijken door zijn bril, kregen we van de man een flashback te zien, die terug ging naar zijn jeugdjaren. Filmmaker Henk vertelde na afloop dat wat we te zien kregen, was gebaseerd op verhalen en belevenissen van mensen ‘uit de buurt’ die tijdens het filmen langskwamen.

Het nadeel van een verslag van een film maken is, dat je tijdens de film niet kunt schrijven. Dat lukt zelfs – om een beetje in de sfeer te blijven – een das met kattenogen niet…….  O ja, een quizvraag uit de film: hoeveel egels worden er jaarlijks in Nederland doodgereden? Schrik niet, maar liefst 100.000 per jaar! In 2010 al; het zullen er in de daarop volgende jaren zeker niet minder zijn geworden. Nog een vraagje: hoeveel stekels heeft een egel? Nooit geteld zeker? Nou, ik ook niet. We nemen het graag aan: tussen de 6.000 en 8.000! Je zou ze maar moeten kammen!

Dat we in de pauze, voor koffie en thee, naar het luxe deel van het restaurant moesten verkassen, was niet ideaal, hoewel een beetje bewegen voor ‘iets oudere mensen’ toch zeker niet verkeerd is….

Tegen kwart over vier was de film voorbij. Een klaterend applaus daalde op de filmmakers neer. Het was weer gebleken dat vakmanschap, meesterschap is!

Henk en Janetta verzorgden nog een soort reclamespotje voor hun werk. “Alle films zijn meer dan de moeite waard en als je dingen wilt zien, die je nooit eerder hebt gezien, dan……..”

Ten slotte bedankte Tymen de gedreven filmmakers en overhandigde hen een presentje in de vorm van een pakketje met bonbons en enkele speciale repen. Hij deelde nog mee dat de volgende activiteit het kerstdiner is en dat deze hap-pe-ning op 19 december bij Hotel Restaurant Van der Valk in Hoogkerk plaats zal vinden. Na dit gezegd te hebben wenste hij de aanwezigen een goede terugreis en wel thuis.

Verslag: Henk Das        Foto’s: Tjiddy Das