Eindelijk was het dan zo ver: het vertonen van de film Water Land Drenthe.

Omdat voorzitter Rob Funcke op het laatste moment verstek moest laten gaan, nam
Ger Westra, in de hoedanigheid van vicevoorzitter, hem onvoorbereid waar.
Maar Ger heeft in zijn leven wel voor hetere vuren gestaan!
In een kort welkomstwoord begroette  hij de ca 150 aanwezigen en in het bijzonder de filmmakers Henk en Janetta Bos. Nadat hij gememoreerd had dat door corona de filmmiddag een paar keer moest worden uitgesteld gaf hij het woord aan Henk en Janetta. 

Henk vertelde dat ze hier vanmiddag bijna niet hadden gestaan omdat het nauwelijks mogelijk was om ‘het hoofd boven water’ te houden. Na bijna 20 jaar leek hun filmmakerseinde in zicht. Uiteindelijk heeft het publiek hen door een crowdfundingsactie gered. Van een dergelijke actie wilden Henk en Janetta eerst niets van weten, want dan zouden ze ‘met de billen bloot’ moeten (hoewel dat niet werd gezegd, zal dit niet letterlijk bedoeld zijn geweest!).

De film is in 2014 tot stand gekomen en laat op indrukwekkende wijze zien wat zich in, op, rondom en onder water afspeelt. De kijker wordt meegenomen naar plaatsen die tot dan nog niet door anderen werden betreden.

Henk zei in zijn praatje dat alle items in deze film gelinkt zijn aan het water. Hij gaf direct een waarschuwing mee: de film begint met een seksscene! We moesten ons daar maar niet al te veel van voorstellen.Wat bleek: twee bijen waren aan het ‘paardje rijen’ (misschien is in dit specifieke geval ‘paartje rijen’wel beter!).De prachtigste beelden kwamen voorbij van allerlei vogels in diverse maten en kleuren, van klein tot groot. Je zag grotere vogels, zoals reigers, die hun oog – en niet alleen hun oog –  op net geboren jongen van kleinere vogels lieten vallen. Ook het ijsvogeltje speelde een prominente rol in de film en liet zien dat het diertje niet altijd van ijs is…

Bevers lieten zich uitgebreid filmen. Hoeveel geduld zoiets vergt om dat voor elkaar te krijgen laat zich raden!

Ook de filmopnames onder water waren van unieke kwaliteit. Je kreeg het gevoel dat je werd meegenomen in een gigantisch aquarium waarin van alles te beleven was.
Honderden kikkervisjes leken een massademonstratie bij te wonen.

De oohhh’s en aahhh’s vanuit de zaal waren niet van de lucht.

Na  bijna 1½ uur film brak de pauze uit. Voor versterking van de inwendige mens werden we in het restaurant verwacht, waar we een ½ uurtje met oud-collega’s konden keuvelen. 
De ‘keuveltijd’ was maar zo om en al gauw konden we verder genieten van de film.

De film bleef adembenemend. De natuur is prachtig, als je er maar oog voor hebt!

Toen de lichten in de zaal aangingen werden de filmmakers op een dankbaar applaus verrast.

Ger Westra onderstreepte die dank nog eens extra in zijn slotwoord en verraste Henk en Janetta door hen een bijzondere koek aan te bieden. Hij sloot af met de woorden: de meesten van jullie zien we weer bij het kerstdiner en voor nu: iedereen wel thuis.

De filmmakers maakten nog even van de gelegenheid gebruik om hun uitgebreide film-arsenaal te promoten en wensten ons een tot ziens over 1, 2 of misschien 5 jaar.

Henk Das