Infectiepreventie na de Pandemie.

Op een voor de senioren toch wel wat ongebruikelijke dag, t.w. de vrijdag, was er weer iets te doen voor  de leden van de Seniorenvereniging. Er moest wel naar een vrijdag worden uitgeweken omdat er de laatste maanden nauwelijks beschikbare ruimte binnen het UMCG is. Uitwijken naar locaties buiten het ziekenhuis gebeurt ook zo maar niet, want daar hangt wel een stevig prijskaartje aan.
Vrijdagmiddag 7 oktober dus, 14.30 uur, de lezing over Infectiepreventie na de Pandemie in de voor ons vertrouwde Rode zaal.

Voorzitter Rob Funcke heette de ongeveer 80 aanwezigen hartelijk welkom en in het bijzonder Klaas de Jonge, de spreker deze middag. Na een korte introductie door Rob kreeg Klaas het woord. Deze stelde zich voor als iemand van 54, die 30 jaar getrouwd is met dezelfde vrouw en 22 jaar kinderen heeft.

Aan de hand van een uitgebreide serie dia’s lichtte hij zijn presentatie toe.
Uit de “voorsteldia” blijkt al dat Klaas als verpleegkundige behoorlijk gepokt en gemazeld is. Hij is dat namelijk al sinds 1992; in 2002 jaar werd hij gediplomeerd IC verpleegkundige en in 2014 Deskundige Infectiepreventie. 

Even voor de goede orde: het is niet de bedoeling uitvoerig stil te staan bij het gepresenteerde, maar een aantal dingen te noemen die zoal op het scherm verschenen. 
Klaas begon met een dia waarop een aantal omschrijvingen stonden van iets waarvan de zaal moest raden waar het over ging. Het leek allemaal nogal cryptisch, maar toen het antwoord kwam,’het maken en oplaten van een vlieger’, was het voor iedereen herkenbaar. Hij wilde daarmee aangeven dat het belangrijk is dat dingen of zaken duidelijk worden omschreven omdat je anders zo maar verschillende conclusies kunt trekken.

Verder schetste hij de ontwikkeling in de afgelopen jaren van de Infectiepreventie en wat een deskundige zoal doet. Klaas hield de zaal scherp door zo nu en dan te vragen wat de toehoorders ervan vonden of dachten en gaf vervolgens zijn mening. 
Ook kwam aan de orde dat handhygiëne (handenwassen in 7 stappen)  reiniging en desinfectie belangrijke dingen zijn.
Een vraag die aan het publiek werd gesteld was: Is een bacterie kleiner dan een virus? 
Uit een paar dia’s hierover bleek, dat dit niet het geval is. 
Ook werd de vraag gesteld hoe snel bacteriën zich kunnen voortplanten: Kunnen er uit 1 bacterie 1 miljoen of 1 miljard nieuwe bacteriën ontstaan? Het bleek dat dit onder goede omstandigheden 1 miljard kunnen zijn.
Voordat we het wisten was het half vier, pauzetijd.
Voor koffie /thee met koek of cake moesten we naar het personeelsrestaurant waat we een klein half uur de tijd kregen om met elkaar door te spreken over de dingen die aan de orde waren geweest. We kregen ter overdenking de vraag mee of  handenschudden in de toekomst wel of niet achterwege moest blijven. 

Bij terugkomst in de Rode zaal bleken 2 personen ervoor te zijn gewoon weer handen te gaan geven. Zij mochten hun antwoord zelf even toelichten.
Vervolgens werden nog de nodige andere dingen belicht.
Eén van de laatste dia’s liet zien dat een stevige kus van 10 seconden, 80 miljoen bacteriën kan overdragen (advies van de schrijver van dit stukje: na 5 seconden afbreken!).
Omdat het inmiddels half vijf was geworden, bedankte Rob de spreker voor zijn interessante
verhaal en overhandigde hem onder applaus een “goudklompje” van bakker Borgman.
Daarna wenste hij ieder een goede thuisreis. 

Henk Das