Kerstdiner

Op 13 december hadden we de laatste activiteit van 2016. En nee, niet zo maar een activiteit! We kunnen eigenlijk wel zeggen, het jaarlijkse hoogtepunt, de uitsmijter: het kerstdiner!

Deze keer vond het festijn plaats bij Van der Valk in Westerbroek. Een dergelijk gebeuren kan niet overal worden gehouden, want er moet wel de nodige ruimte beschikbaar zijn. Helaas moesten we ook deze keer mensen teleurstellen: Niet iedereen die zich had aangemeld kon mee. Er was “maar” ruimte voor 120 gelukkigen.

Het was de bedoeling  dat we om 17.00 uur met een drankje zouden beginnen. Om de mensen te ontvangen zou het bestuur een kwartiertje eerder aantreden. Dat ‘eerder aantreden’ lukte wel, maar het ontvangen van de mensen was nauwelijks meer mogelijk!  De stoelen aan de ronde tafels, waar per tafel 8 personen aan konden schuiven, waren voor een groot deel al bezet!
Hoewel het een kerstdiner was, zagen de mensen er op hun paasbest uit: echt om door een ringetje te halen! Dat zo’n ringetje toch wat opgerekt zou moeten worden, is een tweede……..

Nadat de laatsten waren aangeschoven, enigszins vertraagd door een brug die ‘open’ of ‘dicht’ was – maakt eigenlijk niet zoveel uit, ze moesten wachten –  heette Tymen iedereen hartelijk welkom. Z’n vrouw en hij waren ’s morgens al in de kerstsfeer gekomen, vertelde hij, want ze hadden hun huiskamer een ware kerstmetamorfose gegeven….. Nadat Tymen het sein ‘eet smakelijk’ had gegeven, kon het feest echt beginnen.

Wat we kregen voorgezet loog er niet om! We begonnen met een amuse. Wat het precies was is me niet helemaal duidelijk geworden. Het was iets van broccoli-achtige-gelei of gelei-achtige broccoli. De kleur was groen en de smaak was prima. Vervolgens kwamen er bolletjes met 2 soorten kruidenboter ter tafel. Waarschijnlijk was het de bedoeling, dat dit de wat later verschenen bouillon, of iets duurder gezegd, de  mini consommé van ossenstaart met kervel, moest ondersteunen. Alleen hadden we dat, in elk geval aan onze tafel, niet door. Tijdens het gezellige gekeuvel verdween het knapperige brood als sneeuw voor de zon…….

De stemming was opperbest. Zeker toen het hoofdgerecht ter tafel kwam. De parelhoenen die zich vrijwillig of verplicht voor dit kerstdiner hadden opgeofferd, kwamen in allerlei kleinere vormen terug: van filet tot bitterbal.
De toegevoegde waarden: gerookt spek, pompoenchutney en een verrassend stamppotje, deden de rest.

Inmiddels was de kleine wijzer van de klok de acht al voorbij toen het ‘toetje’ werd opgediend. Nou, ‘toetje’, zeg maar rustig ‘toet’, of beter, het grand dessert. We zullen iedereen niet vermoeien met, waar het precies uit bestond. Een feit was wel, dat de iets oudere UMCG-er, al dan niet met introducé, iets deed, wat hij of zij in jaren niet had gedaan, namelijk aan een lolly likken! Om misverstand te voorkomen: de lolly was ‘maar’ een onderdeeltje van het heerlijke dessert, dat soepel langs de rest van de maagvulling gleed…..

Met een kopje koffie ‘met wat erbij’ voor wie dat wou,  werden de puntjes op de “i” gezet.
Na half negen namen we afscheid van elkaar. Het was weer zeer de moeite waard geweest!
Een compliment aan Van der Valk en ‘onze dames’ die het toch maar weer voor elkaar hadden gebokst!

Henk Das