Het was al weer een tijdje geleden dat we als Seniorenvereniging aan een kerstdiner konden deelnemen! Na enig speurwerk bleek dat op 17 december 2019 te zijn geweest, een kerstdiner in Duitsland. Ook toen al was het een onrustige tijd. Een dag na onze kerstreis legden de boeren het autoverkeer plat en blokkeerden de wegen….
Deze keer bleven we wat dichter bij huis, t.w. De Postwagen in Tolbert, een gerenommeerd hotel-restaurant dat al sinds 1780 bestaat. Mensen die toen leefden kunnen dat niet bevestigen.
De belangstelling vanuit de contreien van de senioren was groot. Er bleken in 1e instantie maar liefst 149 liefhebbers te zijn die zich voor dit evenement hadden aangemeld.
Waar we een beetje bang voor waren, gebeurde dan ook: er moest worden geloot.
De zaal van de Postwagen bood namelijk ruimte aan maximaal 110 personen.
Uitgeloot worden is nooit leuk. Als pleister op de wonde komen ‘de mensen die zijn uitgeloot de eerstvolgende keer dat ze zich voor een vergelijkbare activiteit hebben opgegeven – en er geloot moet worden – automatisch voor inloting in aanmerking (dat was toch wel even een ingewikkelde zin, die misschien wel 2x moet worden gelezen).
Vanaf 16.30 uur hadden we ‘de inloop’ bij de Postwagen.
Maar zoals te doen gebruikelijk stonden een aantal senioren om 16.00 uur al voor de deur. Bij binnenkomst kreeg iedereen 2 consumptiemuntjes uitgereikt. Wie nu vroeg of toch wat aan de late kant waren, we werden allen verblijd met een glaasje prosecco met of zonder alcohol.
Om even over 17.00 uur heette Rob Funcke, voorzitter van de club, een ieder hartelijk welkom en wenste ons een smakelijk diner toe. Van de 220 uit te reiken muntjes bleken er 2 stuks niet te zijn afgenomen, zodat een snelle rekensom leerde, dat van de 110 personen er één verstek moest laten gaan.
We hadden de keuze uit 3 menu’s: een menu met hoofdgerecht vlees, met hoofdgerecht vis of vegetarisch. Met het oog op de inkoop moest het uitverkoren menu enkele dagen van tevoren gecoördineerd aan De Postwagen worden doorgegeven.
Het aan tafel uitgeserveerde 5 gangen-diner bestond uit een amuse, een voorgerecht, het hoofdgerecht, een nagerecht en koffie/thee. De complimenten waren niet van de lucht!
Een opening met een broccoli bitterbal, een glas soep waarbij de soep met een vork kon worden gegeten (wie herinnert zich niet het grapje: …ork, ork, ork, soep eet je met een…….)
Dat kon hier dus! Wie vond dat er bij het nagerecht geen ijs genoeg zat, kon na afloop van het diner zijn of haar hart ophalen: er zat ijs te over op de ramen van de auto!
Zo tegen kwart voor negen sloot Rob de bijeenkomst af, bedankte het personeel van De Postwagen voor hun inzet en de prima kwaliteit van het gebodene.
Hij stipte de volgende activiteit nog even aan (de jaarvergadering/nieuwjaarsbijeenkomst op 24 januari) en wenste ons wel thuis.
Verslag Henk Das