Een dagje Amsterdam.Eindelijk was het dan zo ver: 15 maart, de dagreis naar Amsterdam! Het evenement waar door zo velen naar uit was gezien!  Voor de in eerste instantie 80 beschikbare plaatsen waren maar liefst 130 gegadigden! Gelukkig konden onze “uitjes – dames” het nog zo regelen, dat er uiteindelijk 100 personen meekonden. Maar het blijft sneu voor de 30 uitgelote personen, want ze hebben wat gemist!

De 2 bussen van Paulusma waren ondanks de files keurig op tijd, zodat we op het geplande tijdstip van 8.15 uur Kardinge konden verlaten. Het weer was ’s morgens nog niet om over naar huis te schrijven. Het was wat druilerig en een beetje mistig. We konden in elk geval niet zeggen: Prachtig weer weer, weer weer als gisteren…..

Jannes, de chauffeur van bus 2, maakte ons erop attent dat de veiligheidsriemen niet voor niets in de bus zaten. De mannen gaf hij alvast instructies over hoe ze het toilet in de bus het beste konden gebruiken. Ze konden zich het beste staande houden door te gaan zitten. Iedereen is per slot van rekening geen evenwichtskunstenaar!  Jannes was een onderhoudend verteller, die ons onderweg op de nodige bezienswaardigheden attendeerde. Hij had duidelijk plezier in zijn werk. In de bus en tijdens de tussenstop werd koffie geschonken en een gevulde koek uitgedeeld. Omdat iedereen een gevulde koek nam en er van de 50 koeken twee overbleven, viel uit te rekenen hoeveel passagiers er in bus 2 zaten…….

De over beide bussen verdeelde senioren al dan niet met  partner of bekende, kregen een “tegengesteld” programma aangeboden. De mensen van bus 1 maakten eerst een rondvaart van een uur door de Amsterdamse grachten en konden, na een vrij te besteden middagpauze, ’s middags naar het Rijksmuseum.

Groep 2 begon in het Rijksmuseum. Omdat ik tot deze laatste groep behoorde doe ik vandaar uit verder verslag. Dat het Rijksmuseum populair bij de bezoekers is, mag als bekend worden verondersteld. Maar zo populair…..

Per 15 personen kregen we een gids toegewezen, die zijn of haar beste beentje voorzette om ons in een uur tijd van de details van verschillende meesterwerken op de hoogte te brengen. Een erg leerzame toevoeging! Het uur vloog dan ook om. We hadden nog tijd om op eigen gelegenheid in het museum door verschillende eeuwen heen te wandelen of om Amsterdam even in te gaan. Doordat het weer wat was opgeknapt was dat ook een optie.

Op de afgesproken tijd stapten we weer in de bus. Ideaal was, dat de bussen veilig in de afgesloten parkeergarage onder het Rijksmuseum konden staan. Na een citytrip langs een deel van de binnenring van Amsterdam kwamen we bij de Zouthaven aan, waar de rondvaartboot al op ons lag te wachten.

Dat Groningers harde koppen hebben, kwam goed van pas. Bij het aan boord gaan en het zoeken van een plaats hoorden we zo nu en dan een doffe dreun: iemand stootte z’n hoofd tegen de houten balken aan het plafond! Hoewel dat gelukkig geen pijnlijke gevolgen of souvenirs opleverde, hadden we toch het idee dat de balken er beter tegen konden dan de koppies die dat probeerden uit te testen. De plafonds in dat soort schuiten zijn vaak niet al te hoog, omdat onder bruggen moet worden doorgevaren……

Kapitein Akbar was een bijzonder plezierige kerel. Hij heette ons welkom en zei “z’n vrouwelijke computer collega” het meest aan het woord te zullen laten. Maar hoe verder we op het traject kwamen, hoe grappiger hij werd. Dat hij bij velen de show had gestolen, was te zien op het schoteltje waar vrijblijvend fooien op werden gedeponeerd. De rondvaart was zeer de moeite waard. Prachtige oude gebouwen, indrukwekkende gevels, bijzondere bruggen en overvolle parkeerplekken aan weerszijden van de grachten. Akbar en “z’n collega” gaven de nodige informatie en plakten nog zo’n 10 minuten blessuretijd aan het uur waarvoor was gereserveerd.

Chauffeur Jannes stond al op ons te wachten. Het plan was dat hij ons om half zes bij Restaurant  De Haas in Elburg af zou leveren. Maar al vrij snel werd duidelijk dat dit niet haalbaar was. We kwamen vast te zitten op de ring bij Amsterdam. Om een lange rit en een lang verhaal kort te maken: 3 kwartier later dan gepland kwamen we op de plaats van bestemming aan. De andere bus was 5 minuten eerder gearriveerd…..

Restaurant De Haas was bij veel senioren al bekend; het is een vaste pleisterplaats van Paulusma. De bediening was vriendelijk, het eten voortreffelijk en het ijs, als toetje, gleed soepel de al grotendeels gevulde maag binnen. De mogelijkheid bestond dan ook niet meer, om de broekriem strakker aan te halen….

Verkwikt en toch ook wel wat aangedikt stapten we voldaan de bus in.
Hoe dichter we bij Kardinge kwamen, hoe stiller het werd in de bus. Een lichte snurk zo nu en dan bevestigde het vermoeden dat niet iedereen meer wakker was.

Om even over half tien kwamen we weer veilig op de parkeerplaats van Kardinge aan.
Een bijzondere dag, waar we nog lang van zullen nagenieten, was ten einde……….

Henk Das