Lezing Ringweg Zuid d.d. 5 maart 2024

De heren Bert van Neulen en Rink de Groot voorlichters van het informatie paviljoen gelegen aan de Muntinglaan 2 in Groningen, waren onze gasten om een presentatie te geven over het ontstaan, voorbereiding en uitvoering over de “Ring Zuid”.
Al in 1903 waren er al plannen voor een zuidelijke ringweg welke in 1928 al wat meer vorm kreeg. Uiteindelijk in het jaar 1961 werd er begonnen met de bouw van de Ring Zuid, waarbij een behoorlijk gedeelte van het Sterrenbos werd gekapt. Deze route was wel zo goedkoop omdat de grond in eigendom was van de Gemeente Groningen.

Ook werd in 1961 het Julianaplein aangelegd, waar 2 snelwegen samen kwamen namelijk de A28 en de A7. Bert vertelde dat het Julianaplein het laatste plein in Nederland is welke met verkeerslichten zijn uitgevoerd waarbij 2 snelwegen elkaar kruisen.

Door de jaren heen zijn het Vrijheidsplein (bij de Gasunie) en het Europaplein aangepast.
Het Europaplein is gewijzigd van een rotonde naar een ongelijkvloerse kruising.

Omdat de Zuiderzeelijn destijds niet doorging heeft het noorden van Nederland compensatie gevraagd wat voldoende geld opleverde om grote projecten uit te gaan voeren in het Noorden van het Land. Provincie Friesland heeft de rotonde bij Joure omgebouwd naar een doorgaande snelweg en de Provincie Groningen heeft het geld geïnvesteerd in de Zuidelijke Ringweg.

Voordat je tot een werkelijk uitvoering komt, gaan er jaren overheen voor het ontwerp. Welke keuze ga je maken wordt het een tunnel, een weg op beton palen, verdiepte ligging of een combinatie van verschillende mogelijkheden. Daarnaast moet je rekening houden dat het verkeer tijdens de bouw op de ringweg door kan rijden.
Bert vertelde dat als de aannemer geen rekening had hoeven te houden dat het verkeer tijdens de bouw had door kunnen rijden, dat het gehele project binnen 2 jaar klaar had kunnen zijn.
Maar maatschappelijk gezien was dit natuurlijk geen optie.

Er is dan ook bewust gekozen om het tracé op dezelfde locatie te houden in plaats van tussen Haren en Groningen. Zelfs een weg door het Paterswoldsemeer is al eens overwogen.
Hiervoor zijn al ter voorbereiding een aantal eilandjes aangelegd welke heden ten dage nog aanwezig zijn.
Maar naar onderzoek blijkt dat maar 20% doorgaand verkeer is en 80% bestemmingsverkeer is op de Zuidelijke Ringweg.

De komende 5 maanden van eind maart t/m 2 september zal het verkeer wat gebruikt maakt van de Zuidelijke Ringweg ernstig hinder ondervinden. Veel bedrijven waaronder ook het UMCG nemen passende maatregelen om de verkeersstromen te ontzien. Het UMCG heeft alle afspreken van patiënten die buiten de stad Groningen wonen verplaats naar buiten de spitsuren. Of indien mogelijk een telefonisch consult aan te bieden.

Men adviseert dan ook dringend gebruik te maken van de fiets of rij met de auto na een P&R terrein en ga met het OV verder reizen. En als dat echt niet mogelijk is kies een tijdstip uit buiten de spits.

Op 2 september 2024 is de ring weer van Groningen. We kunnen dan weer gebruik maken van een ongelijkvloerse Julianaplein zonder verkeerslichten, gebruik van de verdiepte ligging van de weg wat weer ten goede komt voor de leefomgeving en het Sterrenbos krijgt weer een beetje dezelfde uitstraling van voor 1961.

Maar de aannemer is nog niet klaar met zijn werk. De oude wegen moeten nog worden gesloopt en zal nog veel groen geplant moeten worden. Zo nu en dan zal er in het weekend wel een gedeelte van een weg zijn afgesloten om werkzaamheden uit te kunnen voeren, Maar de verwachting is dat dit medio 2026 klaar zal zijn.

Rob Funcke

Rondleiding door en over het Universitair Medisch Centrum Groningen, het UMCG.

Op 23 mei 2023 worden 98 leden en 10 rondleiders in de Rode Zaal van het UMCG door voorzitter Rob Funcke welkom geheten. Er was veel belangstelling voor deze rondleiding. Maar liefst 140 personen hebben zich opgegeven, waardoor er geloot moest worden. Diegenen, die zijn uitgeloot, zijn een volgende keer als eersten aan de beurt.

We krijgen al belangrijke informatie vooraf via een YOUBUBE-filmpje in de Rode zaal te zien. Let op: dit filmpje is ook thuis te bekijken. De naam van het filmpje is “UMCG bouwt 2035”.

Ingedeeld in vijf groepen van ongeveer 20 oud-medewerkers worden we rondgeleid door zeer enthousiaste rondleiders, allen vrijwilligers bij de Stichting Vrijwilligers en Vrienden van het UMCG. Onder begeleiding van deze enthousiaste gidsen, zijn we op zoveel verschillende plekken geweest, waar u normaal niet komt en vaak niet mag komen! Zo was de groep waarin ik zat o.a. in de oude bestuurskamer op de vierde verdieping

en waren we in de kelder, o.a. bij logistiek.

En natuurlijk hebben we het ziekenhuis bekeken met al z’n afdelingen en z’n prachtige kunst.

Het UMCG is één van de grootste bedrijven, zo niet het grootste bedrijf in de stad Groningen. Een stad in de stad, zou je kunnen zeggen.

Het UMCG bouwt 2035 houdt in: samen werken aan de toekomst. Onze zorg gaat uit naar complexe zorg. De bedoeling is deze nog beter te maken, zowel voor de patiënt als de organisatie. Dit alles gaat gebeuren door integratie van stad en ziekenhuis door middel van nieuwbouw en vernieuwbouw: UCP, nieuw labgebouw, ouder/kindcentrum, A t/m J renoveren en veel meer. Alles gefaseerd en samen voor een beter UMCG voor vandaag en in de toekomst.

Dit mooie ziekenhuis is zeer de moeite waard om eens van binnen te bekijken.

Aan het einde van de rondleiding was er – als gebruikelijk – koffie of thee met koek/cake voor de deelnemers.

In dit luxe gedeelte van het restaurant zijn de rondleiders door onze voorzitter bedankt voor hun enthousiasme dit voor ons als leden te doen met een welgemeende “Merci”: Dankjewel!

23 mei 2023
A. Kloostra-Zeilstra

Reis naar de Keukenhof in Lisse op 11 april 2023.

We reisden in 2 bussen van Dalstra uit Surhuisterveen met 117 leden naar Lisse. In Groningen regende het nog tijdens het instappen, maar al snel werd het droog en kwam de zon tevoorschijn. En… de hele dag heeft de zon geschenen. We hebben het erg getroffen met het weer, want in vele delen van Nederland regende het. Onze koffiestop was bij Hajé in Lelystad. Hier kregen we 2 heerlijke kopjes koffie of thee met een lekker taartje. En rond half één waren we bij de Keukenhof.

Dit prachtige lentepark opende haar deuren voor het eerst in 1950. Dus dit jaar is het de 74e editie. In 8 weken tijd (ook ’s avonds) laat de Keukenhof zien wat de Nederlandse sierteelt te bieden heeft met de nadruk op 7 miljoen voorjaarsbloeiende bloembollen. Dit park laat zoveel moois zien; niet alleen buiten, maar ook binnen laat de Keukenhof prachtige bloemen en bloeiende planten zien. Het decor van de bloemenshows in het Willem Alexander Paviljoen bijvoorbeeld is geheel in de stijl van het thema. Nederlandse kwekers laten hier hun mooiste bloemen zien. Iedere week wordt weer een andere bloemenshow opgebouwd.

In de afgelopen 73 jaar is de Keukenhof uitgegroeid tot een wereldwijd begrip. Ook laten 100 bloembollenbedrijven en kwekers (exposanten) hun mooiste assortiment voorjaarsbloeiende bolgewassen zien. Voor elk bedrijf maakt de Keukenhof ontwerper een eigen ontwerp.

Rond half vijf stapten we met z’n allen weer in de bussen en ging onze terugreis naar Joure, naar Party- en Zalencentrum ’t Haske. Onderweg hadden we enige vertraging door files, maar er werd op ons gewacht, zodat we direct konden aanvallen. Het 3-gangen diner stond – zoals gezegd – gereed, was heerlijk en een mooie afsluiting van de dag.

Een dag die helaas met een knal eindigde: door een onhandigheidje op de parkeerplaats bij Hoogkerk botsten de beide bussen
op elkaar. Zo’n slot van deze mooie reis was erg sneu voor de chauffeurs.

11 april 2023
A. Kloostra-Zeilstra

Het was al weer een tijdje geleden dat we als Seniorenvereniging aan een kerstdiner konden deelnemen! Na enig speurwerk bleek dat op 17 december 2019 te zijn geweest, een kerstdiner in Duitsland. Ook toen al was het een onrustige tijd. Een dag na onze kerstreis legden de boeren het autoverkeer plat en blokkeerden de wegen….

Deze keer bleven we wat dichter bij huis, t.w. De Postwagen in Tolbert, een gerenommeerd hotel-restaurant dat al sinds 1780 bestaat. Mensen die toen leefden kunnen dat niet bevestigen.
De belangstelling vanuit de contreien van de senioren was groot. Er bleken in 1^e instantie maar liefst 149 liefhebbers te zijn die zich voor dit evenement hadden aangemeld.
Waar we een beetje bang voor waren, gebeurde dan ook: er moest worden geloot.
De zaal van de Postwagen bood namelijk ruimte aan maximaal 110 personen.
Uitgeloot worden is nooit leuk. Als pleister op de wonde komen ‘de mensen die zijn uitgeloot de eerstvolgende keer dat ze zich voor een vergelijkbare activiteit hebben opgegeven – en er geloot moet worden – automatisch voor inloting in aanmerking (dat was toch wel even een ingewikkelde zin, die misschien wel 2x moet worden gelezen). 

Vanaf 16.30 uur hadden we ‘de inloop’ bij de Postwagen.
Maar zoals te doen gebruikelijk stonden een aantal senioren om 16.00 uur al voor de deur.  Bij binnenkomst kreeg iedereen 2 consumptiemuntjes uitgereikt. Wie nu vroeg of toch wat aan de late kant waren, we werden allen verblijd met een glaasje prosecco met of zonder alcohol.

Om even over 17.00 uur heette Rob Funcke, voorzitter van de club, een ieder hartelijk welkom en wenste ons een smakelijk diner toe. Van de 220 uit te reiken muntjes bleken er 2 stuks niet te zijn afgenomen, zodat een snelle rekensom leerde, dat van de 110 personen er één verstek moest laten gaan. 

We hadden de keuze uit 3 menu’s: een menu met hoofdgerecht vlees, met hoofdgerecht vis of vegetarisch. Met het oog op de inkoop moest het uitverkoren menu enkele dagen van tevoren gecoördineerd aan De Postwagen worden doorgegeven.

Het aan tafel uitgeserveerde 5 gangen-diner bestond uit een amuse, een voorgerecht, het hoofdgerecht, een nagerecht en koffie/thee. De complimenten waren niet van de lucht!
Een opening met een broccoli bitterbal, een glas soep waarbij de soep met een vork kon worden gegeten (wie herinnert zich niet het grapje: …ork, ork, ork, soep eet je met een…….)
Dat kon hier dus! Wie vond dat er bij het nagerecht geen ijs genoeg zat, kon na afloop van het diner zijn of haar hart ophalen: er zat ijs te over op de ramen van de auto!

Zo tegen kwart voor negen sloot Rob de bijeenkomst af, bedankte het personeel van De Postwagen voor hun inzet en de prima kwaliteit van het gebodene.
Hij stipte de volgende activiteit nog even aan (de jaarvergadering/nieuwjaarsbijeenkomst op 24 januari) en wenste ons wel thuis.

Verslag Henk Das

Eindelijk was het dan zo ver: het vertonen van de film Water Land Drenthe.

Omdat voorzitter Rob Funcke op het laatste moment verstek moest laten gaan, nam
Ger Westra, in de hoedanigheid van vicevoorzitter, hem onvoorbereid waar.
Maar Ger heeft in zijn leven wel voor hetere vuren gestaan!
In een kort welkomstwoord begroette  hij de ca 150 aanwezigen en in het bijzonder de filmmakers Henk en Janetta Bos. Nadat hij gememoreerd had dat door corona de filmmiddag een paar keer moest worden uitgesteld gaf hij het woord aan Henk en Janetta. 

Henk vertelde dat ze hier vanmiddag bijna niet hadden gestaan omdat het nauwelijks mogelijk was om ‘het hoofd boven water’ te houden. Na bijna 20 jaar leek hun filmmakerseinde in zicht. Uiteindelijk heeft het publiek hen door een crowdfundingsactie gered. Van een dergelijke actie wilden Henk en Janetta eerst niets van weten, want dan zouden ze ‘met de billen bloot’ moeten (hoewel dat niet werd gezegd, zal dit niet letterlijk bedoeld zijn geweest!).

De film is in 2014 tot stand gekomen en laat op indrukwekkende wijze zien wat zich in, op, rondom en onder water afspeelt. De kijker wordt meegenomen naar plaatsen die tot dan nog niet door anderen werden betreden.

Henk zei in zijn praatje dat alle items in deze film gelinkt zijn aan het water. Hij gaf direct een waarschuwing mee: de film begint met een seksscene! We moesten ons daar maar niet al te veel van voorstellen.Wat bleek: twee bijen waren aan het ‘paardje rijen’ (misschien is in dit specifieke geval ‘paartje rijen’wel beter!).De prachtigste beelden kwamen voorbij van allerlei vogels in diverse maten en kleuren, van klein tot groot. Je zag grotere vogels, zoals reigers, die hun oog – en niet alleen hun oog –  op net geboren jongen van kleinere vogels lieten vallen. Ook het ijsvogeltje speelde een prominente rol in de film en liet zien dat het diertje niet altijd van ijs is…

Bevers lieten zich uitgebreid filmen. Hoeveel geduld zoiets vergt om dat voor elkaar te krijgen laat zich raden!

Ook de filmopnames onder water waren van unieke kwaliteit. Je kreeg het gevoel dat je werd meegenomen in een gigantisch aquarium waarin van alles te beleven was.
Honderden kikkervisjes leken een massademonstratie bij te wonen.

De oohhh’s en aahhh’s vanuit de zaal waren niet van de lucht.

Na  bijna 1½ uur film brak de pauze uit. Voor versterking van de inwendige mens werden we in het restaurant verwacht, waar we een ½ uurtje met oud-collega’s konden keuvelen. 
De ‘keuveltijd’ was maar zo om en al gauw konden we verder genieten van de film.

De film bleef adembenemend. De natuur is prachtig, als je er maar oog voor hebt!

Toen de lichten in de zaal aangingen werden de filmmakers op een dankbaar applaus verrast.

Ger Westra onderstreepte die dank nog eens extra in zijn slotwoord en verraste Henk en Janetta door hen een bijzondere koek aan te bieden. Hij sloot af met de woorden: de meesten van jullie zien we weer bij het kerstdiner en voor nu: iedereen wel thuis.

De filmmakers maakten nog even van de gelegenheid gebruik om hun uitgebreide film-arsenaal te promoten en wensten ons een tot ziens over 1, 2 of misschien 5 jaar.

Henk Das

Infectiepreventie na de Pandemie.

Op een voor de senioren toch wel wat ongebruikelijke dag, t.w. de vrijdag, was er weer iets te doen voor  de leden van de Seniorenvereniging. Er moest wel naar een vrijdag worden uitgeweken omdat er de laatste maanden nauwelijks beschikbare ruimte binnen het UMCG is. Uitwijken naar locaties buiten het ziekenhuis gebeurt ook zo maar niet, want daar hangt wel een stevig prijskaartje aan.
Vrijdagmiddag 7 oktober dus, 14.30 uur, de lezing over Infectiepreventie na de Pandemie in de voor ons vertrouwde Rode zaal.

Voorzitter Rob Funcke heette de ongeveer 80 aanwezigen hartelijk welkom en in het bijzonder Klaas de Jonge, de spreker deze middag. Na een korte introductie door Rob kreeg Klaas het woord. Deze stelde zich voor als iemand van 54, die 30 jaar getrouwd is met dezelfde vrouw en 22 jaar kinderen heeft.

Aan de hand van een uitgebreide serie dia’s lichtte hij zijn presentatie toe.
Uit de “voorsteldia” blijkt al dat Klaas als verpleegkundige behoorlijk gepokt en gemazeld is. Hij is dat namelijk al sinds 1992; in 2002 jaar werd hij gediplomeerd IC verpleegkundige en in 2014 Deskundige Infectiepreventie. 

Even voor de goede orde: het is niet de bedoeling uitvoerig stil te staan bij het gepresenteerde, maar een aantal dingen te noemen die zoal op het scherm verschenen. 
Klaas begon met een dia waarop een aantal omschrijvingen stonden van iets waarvan de zaal moest raden waar het over ging. Het leek allemaal nogal cryptisch, maar toen het antwoord kwam,’het maken en oplaten van een vlieger’, was het voor iedereen herkenbaar. Hij wilde daarmee aangeven dat het belangrijk is dat dingen of zaken duidelijk worden omschreven omdat je anders zo maar verschillende conclusies kunt trekken.

Verder schetste hij de ontwikkeling in de afgelopen jaren van de Infectiepreventie en wat een deskundige zoal doet. Klaas hield de zaal scherp door zo nu en dan te vragen wat de toehoorders ervan vonden of dachten en gaf vervolgens zijn mening. 
Ook kwam aan de orde dat handhygiëne (handenwassen in 7 stappen)  reiniging en desinfectie belangrijke dingen zijn.
Een vraag die aan het publiek werd gesteld was: Is een bacterie kleiner dan een virus? 
Uit een paar dia’s hierover bleek, dat dit niet het geval is. 
Ook werd de vraag gesteld hoe snel bacteriën zich kunnen voortplanten: Kunnen er uit 1 bacterie 1 miljoen of 1 miljard nieuwe bacteriën ontstaan? Het bleek dat dit onder goede omstandigheden 1 miljard kunnen zijn.
Voordat we het wisten was het half vier, pauzetijd.
Voor koffie /thee met koek of cake moesten we naar het personeelsrestaurant waat we een klein half uur de tijd kregen om met elkaar door te spreken over de dingen die aan de orde waren geweest. We kregen ter overdenking de vraag mee of  handenschudden in de toekomst wel of niet achterwege moest blijven. 

Bij terugkomst in de Rode zaal bleken 2 personen ervoor te zijn gewoon weer handen te gaan geven. Zij mochten hun antwoord zelf even toelichten.
Vervolgens werden nog de nodige andere dingen belicht.
Eén van de laatste dia’s liet zien dat een stevige kus van 10 seconden, 80 miljoen bacteriën kan overdragen (advies van de schrijver van dit stukje: na 5 seconden afbreken!).
Omdat het inmiddels half vijf was geworden, bedankte Rob de spreker voor zijn interessante
verhaal en overhandigde hem onder applaus een “goudklompje” van bakker Borgman.
Daarna wenste hij ieder een goede thuisreis. 

Henk Das

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                       

Voor dinsdag 6 september werden we uitgenodigd om naar het Noord Nederlands Tram & Trein Museum in Zuidbroek te komen. Van die gelegenheid maakten 60 personen gebruik.

Vòòr 13.00 uur werden we op de parkeerplaats bij het Nationaal Busmuseum in Hoogezand verwacht, zodat de 2 nostalgische bussen op tijd naar Zuidbroek zouden kunnen vertrekken. Dat lukte aardig, niet in het minst doordat een overijverige vrijwilliger (of misschien zelfs wel een kleine zelfstandige) z’n uiterste best deed om de aankomen rijdende auto’s de juiste plaats te wijzen. De oude Gado en DVM bus trokken het nodige bekijks en deden vroegere tijden herleven, incluis de brandstofstank die onder het rijden werd verspreid.

Zowel de buschauffeurs, als de rondleiders en het overige personeel zijn vrijwilligers, die allen hun beste beentje voorzetten. Na in het museumcafé een kop thee of koffie met gebak te hebben genuttigd werd uiteengezet hoe de rondleiding eruit zou zien. We werden in 4 groepen opgesplitst die elk een gids toegewezen kregen. Onder aanvoering van een deskundige kregen we de nodige informatie.0

Het Noord-Nederlands Trein & Tram Museum is gevestigd in het voormalige stationsgebouw van Zuidbroek. Het station dateert van 1865 en is het oudste station van de provincie Groningen. Behalve een vaste expositie waarin de geschiedenis van trein en tram in het noorden van Nederland wordt weergegeven, vinden regelmatig wisselexposities plaats.

Het stationgebouw is meerdere malen met sloop bedreigd. De laatste keer was dat in 2000.In het volgende jaar werd het NNTTM (beginletters van de naam van het museum) opgericht met als doel het behoud van het monumentale gebouw. Na aanvankelijk het gebouw een aantal jaren te hebben gehuurd werd in 2006 tot koop overgegaan. Voor het symbolische bedrag van € 1 deed de NS/de gemeente afstand.

De rondleiding door – en rond het majestueuze gebouw was erg informatief.

Wat er zoal te zien is? Het is meer dan de moeite waard daar zelf kennis van te nemen.

Het museum is er mee gediend en eigen kennis wordt verrijkt.

Om toch even te noemen: veel indruk maakte het standbeeld bij het perron waar twee mensen werden afgebeeld die in oorlogstijd richting Duitsland werden afgevoerd. Van de 105.000 vervoerde mensen zijn destijds maar 5000 teruggekomen.

Na de rondleiding was het verzamelen in het museumcafé. Eén van de oprichters hield aan de hand van een PowerPoint Presentatie een verhaal over verleden, heden en toekomst. 

Voor de toekomst heeft men de nodige energiebezuinigingen voor ogen: isolatie van het dak, zonnepanelen, LED-verlichting enz. Ook zit men te springen om extra vrijwilligers. 

Nadat de spreker was uitgesproken was het tijd voor een hapje en een drankje. Dat leek een snelle hap met sap te worden, want volgens het programma op de muur was daar een kwartier voor uitgetrokken. Maar dat bleek ‘loos alarm’ te zijn, want de hapjes volgden elkaar in hoog tempo op. Het was zo rond half vijf dat er aanstalten werd gemaakt de bussen op te zoeken.

Verslag: Henk Das                                        Foto’s: Bert Eikelboom

Nadat de reis reeds in 2020 ingepland was, maar door de corona perikelen twee keer uitgesteld, was het zondag 3 juli eindelijk zo ver. Paulusma uit Drachten organiseerde, samen met het Senioren – bestuur, de reis. Op zondag stond er een prachtige bus te wachten op het  P+R terrein in Hoogkerk, chauffeur Gerben zou ons de hele reis fantastisch begeleiden.

We vertrokken om 5.30 met 48 UMCG senioren naar Normandië.
Onderweg natuurlijk rust- en plaspauzes en dezelfde dag arriveerden we na een goede reis bij hotel  L’Ésperance in Lisieux. De bus parkeerde voor de deur en bleef 4 dagen voor ons ter beschikking.
Dezelfde avond bezochten wij nog de prachtige kathedraal van Lisieux en na een goed diner eindigde de eerste dag.

De tweede dag vetrokken we op tijd naar Caen en Honfleur. In Caen werd het zeer indrukwekkende Memorial bezocht.

Het prachtige  museum bood een uitgebreid beeld van de tweede WO en met name de gebeurtenissen rond de heldhaftige invasie op de stranden van Normandië.
In de middag reden we naar Honfleur, een fraai havenstadje met pittoreske straatjes vol oude huizen en doorgangetjes, een prachtige haven omringt door heerlijke terrasjes. Het weer was perfect,  zonnig, lekker temperatuurtje, dus dat was echt genieten!
Het diner was weer in ons hotel in Lisieux.

De derde dag maakten we een toeristische tocht naar de bekende invasiestranden  van D-Day. De invasie in Normadie was de start van de bevrijding van Europa in WO 2.
Deze dag werd begeleid door een geweldige gids, Johan Kalff, die ons zeer veel  informatie over de gebeurtenissen in Normandië vertelde.
 In de plaats Arromanches konden we nog restanten van de kunstmatige havens in  zee en een Baileybrug bewonderen. De havens werden door de geallieerden aangelegd om de troepen op het land te bevoorraden. We bezochten daar ook het bekende D-Day museum.
Na de lunch liepen we naar de bevrijdingsstranden Omaha en Gold en konden met eigen ogen zien hoe moeilijk het geweest moet zijn om zo Frankrijk binnen te vallen. Zoals bekend vielen er ook zeer veel doden op de bevrijdingsstranden. Later op de dag bezochten we een enorme begraafplaats, er liggen 9.387 Amerikaanse soldaten begraven, zeer indrukwekkend.
Op de weg terug bekeken we ook kort een begraafplaats voor Duitse soldaten. Heel anders vormgegeven, bescheiden en sober,  maar ook aangrijpend.

Na een zeer lange dag waren we net op tijd voor een laat diner terug in ons hotel.

De vierde dag begon heel vervelend, een van onze medereizigers was ziek geworden, corona bleek na een test. Heel  erg naar, vooral omdat zij en haar man toen 5 dagen in quarantaine in het hotel moesten blijven.  De bus vertrok helaas zonder hen, dit was een echte domper op de reis (later bleken meer dan 10 mensen besmet te zijn, gelukkig is niemand ernstig ziek geworden!).
De terugreis verliep verder goed en na een afscheidsdiner in Giethoorn kwamen we om 20 uur weer terug op de P+R in Hoogkerk.

Het was afgezien van  bovenstaand ‘incident’ een prachtig reisje, het weer was heel goed en de stemming opperbest.

Frea Breukink

Datum:                       3 juni 2022
Plaats:                        Rode Zaal
Aanvang:                   14.15 uur
Aanwezig:                 ruim 60 personen

1. Opening.

Voorzitter Rob Funcke opent de jaarvergadering. Hij heet iedereen hartelijk welkom en stipt aan, dat we door de corona 2 jaarvergaderingen hebben moeten missen. Gebrek aan vergader-ruimte binnen het UMCG is de reden waarom we naar de vrijdagmiddag moesten uitwijken. Rob geeft nog aan dat er enkele leden wat later komen, doordat het verkeer in de stad niet doorstroomt. De vergaderagenda wordt op de muur d.m.v. dia’s geprojecteerd.

Vaststelling agenda.
Er worden geen punten toegevoegd.

3. Mededelingen
– Doordat een dia van de presentatie abusievelijk is overgeslagen komen deze punten pas tegen het einde van de vergadering aan bod, maar horen wel onder de mededelingen thuis en worden daarom hier vermeld.

– Afgemeld voor deze vergadering hebben zich de leden:
dhr. J. Ahne; mw. F. Breukink; mw. G. Cats; dhr. P. Gruisen; mw. C. Hegeman-Omloo;  mw. I. Hofman; dhr. M. Medema; mw. W. van der Meer; dhr. R. Nolden; mw. A. Remkes; dhr  B. Smit; mw. T. Walstra; mw. E. Zuidema.                                                                        – 

– Overleden in 2020: dhr. H. Dijkman, Ten Post; dhr. J. Jung, Groningen; dhr. J. de Vries, Haren; dhr. P. Zwarts, Groningen; dhr. A. Drenth, Zuidlaren; dhr. M. Dijk, Rottum. 

– Overleden in 2021: mw. H. Smit-Reinders, Groningen; dhr. H. Jans, Bedum;  mw. O. Dallinga, Groningen; dhr. S. Westra, Groningen; mw. A. Otten-Weits, Borger;  mw. J. Kamps-Vrielink, Groningen; dhr. M. Ennes, Roden; dhr. H. Lesterhuis, Groningen; dhr J. Veldman, Adorp.

– De voorzitter vraagt enkele momenten stilte om de overledenen te herdenken.

– De Seniorenvereniging is een onderdeel van de Personeelsvereniging (P.V.). Doordat binnen de P.V. een wisseling van de wacht plaats heeft gevonden zijn bij de overdracht, aanmeldingen van nieuwe leden voor de Seniorenvereniging niet goed – of pas later – verwerkt. Daardoor zijn mensen mogelijk niet voor bepaalde activiteiten uitgenodigd. Inmiddels is de administratie weer helemaal up-to-date.    

– De leden is gevraagd aan te geven of er belangstelling is voor de volgende activiteiten: de ijsbadmethode à la Wim Hof en het bijwonen van een middagvoorstelling van een musical.  Achtereenvolgens leverde dat 3 en 8 positieve reacties op. Te weinig om iets te organiseren.                                                              

– Addo maakt van de gelegenheid gebruik – nu het hier toch over te organiseren activiteiten gaat – er op te wijzen, dat de muziekgroep Eelsk weer is opgestart. Hun repertoire bestaat uit smartlappen en levensliederen. Zij zouden b.v. een jaarvergadering op kunnen luisteren. De zaal reageert hier positief op.  

4. Notulen jaarvergadering 21 januari 2020.
Naar aanleiding hiervan wordt opgemerkt dat bij ontslag nog lang niet altijd wordt doorgegeven dat men lid van de P.V. kan blijven en van de Seniorenvereniging kan worden. Het blijft een punt van aandacht dat we tijdens het jaarlijks overleg met het P.V. bestuur opnieuw aan de orde zullen stellen.

5. Jaarverslag 2020 en 2021.
Geen vragen over verslagen die er niet waren, maar tijdens de vergadering ter inzage lagen. Gevraagd wordt om de stukken in het vervolg met de ‘uitnodigingsmail’ mee te sturen. Het bestuur gaat daarmee akkoord.  

6. Financieel jaarverslag 2020 en 2021.
Gevraagd wordt bij het jaarverslag 2020 waar het bedrag
van € 11,40 bij Activiteiten binnen het UMCG voor staat.
Antw.: kosten van catering van een bestuursvergadering.
Waarom is het eindsaldo over 2021 zo hoog? Antw.: Door de aanhoudende corona hebben we niet kunnen doen wat we van plan waren. We zijn zeker geen spaarinstelling. We hebben m.n. het aantal mensen dat meekon naar de Floriade ruim aangehouden. Misschien doen we het volgend jaar wel iets extra’s in verband met het 25-jarig bestaan van de Seniorenvereniging.

7. Verslag kascommissie bestaande uit Rob Nolle en Simon Mast (plv).                                      
Rob Nolle en Henk Jans hebben begin 2021 de kas bij Siep Westra gecontroleerd en in orde bevonden. Rob zegt voor de kascontrole over 2021 geen uitnodiging te hebben ontvangen. Wat er precies verkeerd is gegaan is niet duidelijk.  Simon Mast heeft bij waarnemend penningmeester Addo Bastiaans het jaar 2021 bekeken. Wat er te controleren was, zag er perfect uit. De kascommissieleden worden onder applaus bedankt voor hun werk. 

8. Benoeming kascommissie 2022.
Simon Mast blijft nog een jaar commissielid. Liesbeth Specken is bereid zitting in de kascommissie te nemen. Tymen Wierstra biedt zich als reservelid aan. Ook deze spontane aanmeldingen leveren applaus op. 

9. Contributie 2022. 
De contributie van de Senioren blijft onveranderd €6 per jaar; dit bedrag komt op het verplichte lidmaatschapsbedrag van €15,60 per jaar van de P.V. 

10. Bestuursverkiezing/bestuurswisseling.
– Frea Breukink is 2 jaar geleden voor Johan Tombrock in de activiteitencommissie van het bestuur gekomen. Doordat er geen jaarvergaderingen konden worden gehouden is deze benoeming niet formeel bekrachtigd. De vergadering wordt gevraagd akkoord te gaan met de benoeming. Dat gebeurt onder applaus.

– In verband met het plotseling overlijden op 2 april 2021 van penningmeester Siep Westra is de vorige penningmeester, Addo Bastiaans, gevraagd om tot het bestuur toe te treden. Hij heeft daarin bewilligd. Wel heeft hij aangegeven dat niet voor een volle periode van 3 jaar te doen, maar voor kortere tijd. De ledenvergadering wordt gevraagd of ze zich daarin kan vinden Ook dit voorstel wordt door de vergadering met applaus ondersteund.            

11. Gewijzigde schema van aftreden van de bestuursleden
Door met name de coronaperiode is het rooster van aftreden enigszins aangepast. Henk Das,  bestuurslid vanaf januari 2015, treedt in januari 2023 af. Op korte termijn zijn dus een
2^e secretaris/notulist en een penningmeester nodig. De vergadering wordt gevraagd of er leden zijn die zich beschikbaar willen stellen voor één van deze bestuursfuncties. Het blijft helaas oorverdovend stil…. 

12. Presentatie activiteiten 2022 door Ger Westra
Ger licht het een en ander toe aan de hand van een Powerpoint presentatie

Inmiddels achter de rug zijn:
– 12 april Bowlingcentrum Passe Partout Appingedam (middag
– 17 mei Floriade Exop Almere (hele dag)
– 3 juni Jaarvergadering (middag)

Nog in “het vat”:
– 3-6 juli. Busreis naar Normandië (meerdaags)
– 6 sept. Noord-Nederlands Trein & Tram Museum Zuidbroek (middag);
– 7 okt. Lezing: Na de pandemie, door Klaas de Jonge, Infectiepaviljoen (middag)
– 1 nov. Natuurfilm Henk en Janetta Bos, Assen (middag)
– 13 dec. Kerstdiner, De Postwagen, Tolbert (avond)
– 24 jan. ’23 Nieuwjaarsbijeenkomst (middag)                                              

13. Rondvraag.
– De voorzitter vraagt of er bij de leden nog ideeën zijn voor wat betreft te ondernemen activiteiten. Nou, die waren er genoeg; te veel om zo snel te notuleren. Voorbij kwamen o.m. Het klooster in Ter Apel; Gevangenismuseum, Veenhuizen; boottocht/cruise over de Rijn; meerdaagse reis Dresden met bezoek concentratiekamp Auswitz; eiland Rügen in de Oostzee; Orchideeënhoeve, Luttelgeest. Shantykoor Oosterstörm, meerdaagse reis Luxemburg; Kopenhagen; 

– Verder vraagt de voorzitter hoe de leden denken over de maximum prijs voor de meerdaagse busreis. In het verleden is een bedrag genoemd van €400 p.p.; voor dat bedrag kun je niet veel meer. Mogelijkheden zijn de reis in te korten of de max. prijs tot b.v. € 550 p.p. te verhogen.  Dit bedrag leek, gezien een snelle peiling, geen probleem.

14. Lezing over bouwactiviteiten op het UMCG.
Voorzitter Rob leidt vervolgens Karin van Osnabrugge bij ons in. Laatstgenoemde houdt een boeiend verhaal met de titel: het UMCG bouwt. Gezien de reacties en de vragen die er tussentijds en na afloop van haar verhaal komen, viel het onderwerp in goede (bouw)aarde. 

15. Afsluiting vergadering. 
Rob bedankt Karin voor haar interessante verhaal en biedt haar een cake van bakker Borgman aan. Deze wordt in dank aanvaard. De leden worden uitgenodigd om naar het Personeelsrestaurant te komen voor het gezonde ‘hapje en snapje’ en het onderlinge babbeltje.

Verslag: Henk Das 

                               

                                                                                                                                                 

Bezoek Floriade, Almere, 17 mei 2022.

Deze keer was het tussen half negen en negen uur verzamelen op P&R Hoogkerk.
Onze reisleverancier, Paulusma Drachten, stond ons, keurig op tijd, met 2 bussen – een dubbeldekker en een “gewone” bus – op te wachten.
Er was nogal wat belangstelling voor de reis. Er bleken maar liefst 120 mensen zich in het Floriade-avontuur te willen storten.

De schrijver van dit verslag had zich in het bovengedeelte van de dubbeldekker genesteld.
Hij hoorde daar, dat de chauffeur, Doede, of een Friese variant ervan, ons verwelkomde en een fijne dag toewenste. Het applaus dat hij daarvoor ontving, viel in goede aarde:
Doede was van plan regelmatig iets te vertellen en rekende daarbij dan op nog meer applaus.

De zitplaatsen in de dubbeldekker waren comfortabel; tenminste als je eenmaal zat.
Regelmatig hoorde je bij het instappen een bonzend geluid. Het was het gevolg van het stoten van een hoofd tegen de rand van het dakraam of van de bagageruimte boven de zitplaatsen. De persoon die dat het vaakst lukte, kwam zeker tot een keer of vijf…..

Na een voorspoedige reis werden we vlak bij de hoofdingang uitgezet. Het feest kon beginnen.

Het Floriadeterrein bleek immens groot te zijn. Als je alles goed wilde bekijken, had je zeker een paar dagen nodig. Voor 2022 was als thema gekozen: Growing Green Cities. Het streven om oplossingen te bieden die nodig zijn om steden groener, gezonder en leuker te maken.
De verwachting is namelijk dat in het jaar 2050 68% van de wereldbevolking in de stad woont op 2% van het totale aardoppervlak.

Het eerste wat een groot deel van onze seniorenclub bij het betreden van het Floriadeterrein deed, was een run op de koffiestand. Daar kon je de coupon omwisselen die goed was voor koffie/thee met Floriadegebak. Het Floriadegebak bleek nogal gevarieerd te zijn. Als je geluk had kon je een stuk appeltaart scoren of tegen bijbetaling van € 1,50, kopen.
Verder kon dit keuzegebak een muffin of een mergpijp zijn of in sommige gevallen kreeg men zelfs niets! Eigenlijk de enige tegenvaller.

Binnen een mum van tijd zwermde men uit. De meeste mensen zag je pas bij vertrek terug.
Het weer was prachtig en uitermate geschikt voor een dergelijk bezoek.

Er was veel te zien: meer dan 400 nationale en internationale deelnemers, waaronder ook landenpaviljoens die de cultuur, bloemen en planten en andere bezienswaardigheden van hun land showden. Grote kunstwerken waarbij dat van Florentijn Hofman, genaamd Beehold:

twee reusachtige, van roestkleurig staal gemaakte figuren, waarop wel 10.000 bijen zaten.
Eerlijkheidshalve zag de een er toch soms wat anders in dan de ander. We hoorden kreten voorbijkomen als het kon wel ’bestek’ zijn of ‘gereedschap’. Waarschijnlijk is het dan ook pas echte kunst als je er de nodige verschillende dingen in ziet.

Je was op het Floriadeterrein niet alleen op de ‘benenwagen’ aangewezen. Je kon ook gebruik maken van het treintje of, als je het vanuit een andere hoek en hoogte wilde zien van de kabelbaan.

Verschillende van onze senioren hebben daar gebruik van gemaakt.

Vanaf half vier stonden de bussen weer klaar, om 4 uur zouden we naar onze eetgelegenheid afreizen. Keurig op tijd zat iedereen weer in de bus.
Op naar Giethoorn, naar restaurant Hollands Venetië, toch wel zo’n 5 kwartier rijden.

We konden eigenlijk direct aanschuiven, het diner werd al vrij snel opgediend. Er gaan veel makke schapen in een hok en ook veel ‘minder makke’ oud-UMCG-ers. Het was een lawaai en een geklets van jewelste. Je kon precies volgen hoever de bediening was met het serveren.
Daar waar ze waren geweest viel een grote stilte, die zich langzaam over de zaal uitspreidde.
Het eten was van goede kwaliteit en gleed soepel over de tong naar lagere sferen.

Om even over half acht vertrokken we weer richting Hoogkerk, waar we om half negen aankwamen. Doede en “de Doede” van de andere bus kregen onder applaus een enveloppe met “fooiengeld” overhandigd, waarna iedereen na een toch wel vermoeiende dag voldaan huiswaarts keerde.

Henk Das